Μερικοί λάτρεις του Sempervivum μπορεί να καθοδηγούνται από τη λατινική ονομασία του houseleek, που μεταφράζεται σε «πάντα ζωντανό». Στην πραγματικότητα, η ρίζα του σπιτιού ή η ρίζα της στέγης χρησιμοποιείται ως φαρμακευτικό και μαγικό φυτό εδώ και πολλούς αιώνες και οποιαδήποτε πιθανή τοξικότητα δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για καθένα από τα περίπου 7.000 διαφορετικά είδη πράσου αλλά μόνο για το Sempervivum tectorum (πραγματικό ή κοινό πράσο), το οποίο είναι ευρέως διαδεδομένο σε αυτή τη χώρα.
Είναι δηλητηριώδες το σπιτικό;
Το Houseleek (Sempervivum tectorum) είναι μη τοξικό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπικά ή ως βάμμα για τη θεραπεία τσιμπημάτων εντόμων, εγκαυμάτων, πληγών, ελκών, κονδυλωμάτων και αιμορροΐδων. Τα συστατικά του είναι παρόμοια με αυτά της αλόης βέρα.
Παραδοσιακό φαρμακευτικό και μαγικό φυτό
Ωστόσο, το σπιτικό πράσο δεν τρώγεται παραδοσιακά, αλλά χρησιμοποιείται εξωτερικά ή ως βάμμα σε τσιμπήματα εντόμων, εγκαύματα, πληγές (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αιμορραγούν), έλκη, κονδυλώματα και αιμορροΐδες. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να κόψετε τα φύλλα και να τα τοποθετήσετε με την υγρή πλευρά προς τα κάτω στην περιοχή που θα θεραπεύσετε. Το Houseleek χρησιμοποιείται με τον ίδιο τρόπο όπως η άσχετη αλόη βέρα και έχει επίσης παρόμοια συστατικά. Ο χυμός του πράσου περιέχει τανίνη, πικρή, τανίνη και βλεννώδεις ουσίες, μυρμηκικό και μηλικό οξύ, ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C), κάλιο και ρητίνη.
Συμβουλή
Οι πρόγονοί μας φύτεψαν πράσα στις στέγες τους επειδή τα φυτά, αφιερωμένα στον θεό Donar (γνωστό και ως Thor), υποτίθεται ότι προστατεύουν τους κατοίκους του σπιτιού από κεραυνούς.
