Το Το πυξάρι χρησιμοποιείται συχνά για τοπιάρι και ψηλούς και χαμηλούς φράκτες. Τα περιθώρια του κρεβατιού κόβονται με τον ίδιο τρόπο όπως ένας φράκτης κουτιού, αλλά σε χαμηλότερο επίπεδο.
Πότε και πώς πρέπει να κόψετε έναν φράκτη από πυξάρι;
Οι φράκτες από πυξάρι είναι καλύτερο να κοπούν από τα τέλη Μαρτίου έως τις αρχές Απριλίου και να ολοκληρώσουν όλα τα μέτρα κλαδέματος μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Επιλέξτε συννεφιασμένες μέρες για κλάδεμα για να προστατέψετε τα φύλλα από εγκαύματα. Γίνεται διάκριση μεταξύ περικοπών φύτευσης, προπονητικών περικοπών, περικοπών συντήρησης και περικοπών αναζωογόνησης.
Η σωστή ημερομηνία κοπής
Είναι καλύτερο να κόβετε το πυξάρι, το οποίο κόβεται πολύ εύκολα, από τα τέλη Μαρτίου και μετά, και σε πιο δροσερές περιοχές από τις αρχές Απριλίου, έτσι ώστε να μείνει μόνο ένα μικρό χρονικό διάστημα μεταξύ κοπής και νέα ανάπτυξη. Αυτό αποτρέπει το στέγνωμα των πληγών που προκύπτουν και έτσι αποτρέπει τη μόλυνση από μύκητες ή άλλα παθογόνα. Όλα τα μέτρα κλαδέματος θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Ιουλίου. Μια μεταγενέστερη κοπή δεν έχει νόημα, διαφορετικά οι νέοι βλαστοί δεν θα ωριμάσουν πλέον επαρκώς. Ωστόσο, εάν κόψετε το κουτί πολύ νωρίς, οι νέοι βλαστοί που αναπτύσσονται μετά το κλάδεμα μπορούν να παγώσουν σε έναν όψιμο παγετό. Είναι σημαντικό - ειδικά το καλοκαίρι - να επιλέγετε περιόδους με συννεφιά για κοπή. Αυτό σημαίνει ότι μετά το κόψιμο, τα φύλλα που ήταν προηγουμένως στη σκιά μπορούν να προσαρμοστούν στο πιο έντονο φως και να μην καούν.
Οι διαφορετικοί τύποι κοψίματος
Για να μεγαλώνει πυκνά ο φράχτης του πυξάρι και να διατηρεί το σχήμα του με τα χρόνια, θα πρέπει να τον κόβετε δύο φορές το χρόνο τα πρώτα χρόνια. Αργότερα, ένα κόψιμο το χρόνο είναι αρκετό.
Κόψιμο φυτού
Τα νεαρά πυξάρια πρέπει να κοπούν όταν φυτευτούν. Μειώστε τους ετήσιους βλαστούς κατά περίπου το ένα τρίτο και κόψτε τα φυτά στο σχήμα που θέλετε αργότερα. Φυτεύοντας το κλάδεμα, διεγείρετε μόνιμα την ανάπτυξη των βλαστών κάτω από τις διεπιφάνειες, ώστε να επιτυγχάνεται ισχυρή διακλάδωση και έτσι πιο πυκνή ανάπτυξη.
Εκπαιδευτική Περικοπή
Επεξεργαστείτε έναν φράκτη σταδιακά και δώστε του το επιθυμητό σχήμα από την αρχή. Αφήστε μερικά εκατοστά νέας ανάπτυξης με κάθε κόψιμο μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό τελικό μέγεθος. Με μερικά απλά εργαλεία μπορείτε να κάνετε μια ακριβή κοπή σε χρόνο μηδέν: Ακουμπήστε μια σανίδα στο μήκος του επιθυμητού ύψους φράχτη κατά μήκος στον φράκτη. Σηματοδοτεί την επάνω κοπτική άκρη όπου κόβετε οριζόντια. Στη συνέχεια, τοποθετήστε μια στενή σανίδα στην πλέον κομμένη κορυφή που ορίζει τις κομμένες άκρες για τα πλαϊνά. Χρησιμοποιώντας δύο τρύπες, μπορείτε να στερεώσετε την σανίδα στο έδαφος με δύο ράβδους. Εάν κλαδεύετε δύο φορές το χρόνο στην αρχή, ο φράκτης θα διακλαδωθεί καλύτερα.
Περικοπή διατήρησης
Μόλις επιτευχθεί το επιθυμητό τελικό μέγεθος, συνήθως αρκεί ένα κόψιμο το χρόνο. Είναι καλύτερο να κλαδέψετε μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου, καθώς η επακόλουθη νέα ανάπτυξη εμφανίζεται αργά και αραιά αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, δεν πρέπει πλέον να κλαδεύετε το φθινόπωρο, καθώς οι νέοι βλαστοί δεν θα ωριμάσουν μέχρι το χειμώνα.
Αναζωογόνηση περικοπή
Εάν οι φράκτες από πυξάρι είναι πολύ μεγάλοι ή πολύ παλιοί, κόψτε τους στο ένα τέταρτο του προβλεπόμενου τελικού ύψους την άνοιξη πριν ξεκινήσετε και ξαναχτίστε τους σε ετήσια βήματα, όπως στην προπόνηση. Η αναζωογόνηση δεν συμβαίνει ταυτόχρονα, αλλά σε στάδια σε αρκετά χρόνια.
Συμβουλή
Οι φράχτες πρέπει πάντα να είναι τραπεζοειδείς, δηλ. H. με φαρδιά βάση και στενεύει προς την κορυφή. Αυτό ισχύει και για φράκτες από πυξάρι για να αποτρέψουν το να γίνουν φαλακρό οι κάτω περιοχές λόγω έλλειψης φωτός.
